Բացի այդ, շենքերի էներգաարդյունավետության, հետևաբար հարմարավետության մակարդակը շատ ցածր է եվրոպական և միջազգային ստանդարտներից։ Էներգաարդյունավետ շենքերը քիչ էլեկտրաէներգիա են սպառում, սակայն միայն այն դեպքում, եթե ճիշտ են կատարվել ջերմամեկուսացման շինարարական և ինժեներական աշխատանքները:
Եվրոպայում շուրջ երկու տասնամյակ տարածված են էներգաարդյունավետության Effinergie, Minergie и Passivhaus ստանդարտները: Դրանց կիրառմամբ բնակարանաշինությունը թանկանում է մոտ 5-15 տոկոսով:
Սակայն, միևնույն է, կիրառությունը չի դադարում, քանի որ հետագայում մեծապես շահում են` էլեկտրաէներգիայի խնայողությամբ: Ծախսերը պակասում են շուրջ երեք անգամ: Այժմ մշակվում են միջազգային նոր չափանիշեր, որոնց շնորհիվ տները ոչ միայն չեն սպառում, այլև արտադրում են էներգիա: Օրինակ, Bepos-Effinergie ստանդարտը: ԵՄ անդամ երկրների կողմից ընդունված սիստեմը EPBD-ն է:
Այս գնահատման համակարգերը տարբեր եվրոպական երկրներում պաշտոնապես ընդունված ստանդարտներ են:
Էներգաարդյունավետության ստանդարտները կիրառվում են թե նոր շինարարության, թե հին շենքերի վերանորոգման ժամանակ: Երկու դեպքում էլ հաշվի են առնվում թե էներգաարդյունավետությունը, թե բնապահպանական մոտեցումները:
Հայաստանի մարզերում վերջին 20 տարում կառուցվել է 334 բազմաբնակարան շենք: Երեւանում օր օրի ավելացող նորակառույցների թվի վերաբերյալ հստակ տեղեկատվություն չկա, սակայն առավել դժվար է ասել, թե այս շենքերից քանիսի դեպքում են ապահովված էներգախնայողության մեխանիզմները։ Շենքերի էներգաարդյունավետության վերաբերյալ վիճակագրություն կամ վերահսկողություն չի իրականացվում։