Երիտասարդ ընտանիքները
կառուցում են երազանքի տունը

Ինչպիսի՞ն են նոր սերնդի կացության պատկերացումներն ու պահանջները Հայաստանում:
Հայաստանում անշարժ գույքի շուկան բավական բազմազան է, սակայն հարմարավետ ապրելու խնդիրը մնում է արդիական: Խորհրդային բազմաբնակարան շենքերի առաջնային նպատակն էր արագորեն կացարանով ապահովել մեծաքանակ բնակչությանը։ Արդյունքում, մարդիկ փորձում էին հարմարավետ դարձնել միատիպ տները՝ ապակեպատելով պատշգամբը, լայնացնելով տան մակերեսը ապօրինի և վտանգավոր կցակառույցների հաշվին։

Նոր սերունդը, ում ծնողները, որպես կանոն, մեծացել են տիպային բազմաբնակարան շենքերում, այսօր փորձում է սեփական ընտանիքի համար ստեղծել անհատական տարածք, որը համապատասխանում է իրենց ապրելակերպին:
Ռուբեն և Անի
Երկու տարի խորհրդային տիպային շենքում բնակվելուց հետո Սուքիասյան Ռուբենն ու Անին փնտրում էին բնակարան երկրորդական շուկայում, այնուհետև՝ նորակառույցներում, սակայն ընտրությունն ընկավ Երևանի արվարձանում նոր թաղամասերից մեկին։
Նորաստեղծ արվարձանային թաղամասերում ամենահաճախ հանդիպող երևույթներից է հանրային տրանսպորտի բացակայությունը։ Ինչպես Անին է նկարագրում, նրանց հարևանությամբ Ավանի կանաչապատ տարածքները և առաջին անհրաժեշտության խանութներն են, սակայն բուն թաղամասը գտնվում է բլրի վրա։ Այսինքն, նոր տուն հասնելու համար ընտանիքի ամեն անդամ պետք է ունենա սեփական մեքենա կամ ամեն անգամ բարձունքն ի վեր բարձրացող տաքսիստների դժգոհությունները լսի։

Նոր բնակարանի ներքին հարդարման ու կահավորանքի ողջ աշխատանքը Ռուբենն ու Անին ինքնուրույն են նախագծել։ Աշխատանքների ընթացքում գլխացավանքը կանխարգելելու համար Ռուբենը կարևորում է նախ հասկանալ և ձևակերպել ապրելու միջավայրը՝ հաշվի առնելով բոլոր մանրուքները՝ գույնից մինչև վարդակների քանակն ու դրանց տեղաբաշխումը։
Տան շինարարական և ներքին հարդարման աշխատանքների համեմատաբար դանդաղ ընթացքը զույգը առավելություն է համարում, քանի որ հնարավոր է հանգիստ մտածել յուրաքանչյուր մանրուքի մասին։ Երբ հստակ ցուցակագրվել են անհրաժեշտ բոլոր նյութերը և պարագաները, պետք է պատրաստ լինել բոլոր հանգստյան օրերը և ազատ ժամանակը տրամադրել շինարարական խանութներով անցնելուն։
Սերգեյ Սարգսյան
Հաղորդավար Սերգեյ Սարգսյանը ընտանիքի հետ բնակվում էր Դավթաշեն համայնքում, ինչը հարմար էր աշխատատեղին մոտ լինելով. հեծանվով արագ կարելի էր հասնել։ Սակայն, հեռուստատեսության հասցեի փոփոխությունից հետո, Դավթաշենից Կենտրոն մեծ հեռավորության հանգամանքը դրդեց Սերգեյին և նրա կնոջը տեղափոխվել ավելի մոտ թաղամաս։
«Նոր բնակարանը փնտրելիս առաջնահերթությունը տվեցինք հանրային տրանսպորտի հանգույցների մոտ լինելուն, սակայն այնպես, որ հեծանվով էլ հնարավոր լինի երթևեկել աշխատանքից տուն և հակառակը։ Այդ պատճառով հիմնականում բնակարան փնտրում էինք Բարեկամության մետրոյի շրջակայքում, և ընտրությունը կանգնեց 70-ականների վերջում կառուցված բարձրահարկ շենքի վերջին հարկի վրա։ Ի դեպ, հեծանիվը վերելակով իջեցնել-բարձրացնելու անհարմարությունը հիմնականում լուծվում է՝ մուտքի առաջին հարկում կայանելով», - ասում է Սերգեյը։

Պարզվեց, որ վերջին հարկում բնակվելու առավելություններից է ոչ միայն Արարատին ուղիղ տեսադաշտ ունենալը, այլև տանիքին արևային էներգիա կուտակելու շնորհիվ բնակարանի տաք ջրի և տաքացվող հատակի խնդրի լուծումն է։ Սերգեյի նախապատվությունների ցանկում կար նաև առանձնացված անկյուն, որտեղ նա կկարողանա մեկուսանալ՝ աշխատելու, ընթերցանության և հանգստի համար։
Քանի որ բնակարանը և բոլոր ենթակառուցվածքները զրոյական վիճակում էին, ներքին հարդարման աշխատանքները ամուսինները վստահեցին TL Bureau-ին: Ճարտարապետական բյուրոյի մասնագետները մանրամասն քննարկեցին ոճային և գունային լուծումները։ Ուշադրության առնվեց ամեն մանրուք՝ պատշգամբի բաց կամ փակ, սանհանգույցների առանձնացված լինելը, յուրաքանչյուրում լվացարանի առկայությունը։
Թերեզա Կարիմյան
Թերեզա Կարիմյանը և Սերգեյ Տոնոյանը ամուսնության առաջին տարիները բնակվում էին վարձով, սակայն երկրորդ դստեր ծնվելուց հետո որոշեցին հիպոթեքային վարկավորմամբ նոր բնակարան գնել։ 2017թ-ին ապագա բնակարանը գնեցին շահագործման նոր հանձնվող շենքում, որտեղ դեռևս բնակիչ չէր ապրում։ Երեք տարի պահանջվեց, որպեսզի երիտասարդները զրոյական վիճակում գտնվող տարածքից ստանան իրենց պատկերացրած բնակարանը։

Ամուսնության առաջին տարիներին զույգը բնակվում էր Երևանի կենտրոնում` խորհրդային տարիներին կառուցված շենքերից մեկում: Հենց այստեղ՝ վարձով բնակարանում, Թերեզան սեփական մաշկի վրա հասկացավ հին և նոր թաղամասի տարբերությունը, թեև մանկությունն անցել էր Կենտրոնում:

«Ի սկզբանե մենք որոշել էինք գնել բնակարան նորակառույցում, սակայն դա չպետք է լիներ ոչ առաջին հարկում, որտեղ աղմկոտ է ու, ի տարբերություն ավելի բարձր հարկի, չունի գեղեցիկ տեսարան, ոչ էլ վերջին հարկում՝ տանիքի տակ ամռանը չափազանց շոգ է։ Բարձր հարկում առավելություն էր ամռանը միջատների բացակայությունը»։

Քանի որ բնակարանը գնել էին անմիջապես կառուցապատողից, դիմեցին երիտասարդ ընտանիքների վարկավորման ծրագրին։ Յուրաքանչյուր եռամսյակը մեկ գործատուից բանկ ներկայացվում են տեղեկանք, թե որքան է կազմել տվյալ ժամանակահատվածի եկամտահարկը և հիպոթեքային վարկ տրամադրած բանկին վճարված գումարի չափը։ Համավարակից հետո պայմանագրային այս պարտավորությունները հնարավոր եղավ իրականացնել առցանց։

Տարատեսակ գործարքներից հետո Թերեզան փորձառություն է ձեռք բերել և կոչ է անում զգոն լինել պայմանագրային ձևակերպումները հստակեցնելու համար: Օրինակ, խնդիրներ կարող են առաջանալ կառուցապատողից գնելու համար կնքվող պայմանագրում, եթե ձևակերպումները ճշգրտված չլինեն։
Քանի որ բնակարանը զույգը գնել էր «զրոյական» վիճակում, որոշեցին ներքին հարդարանքը ինքնուրույն անել։ Ճարտարապետ ընկերների խորհրդով մի քանի փոփոխություն արվեց: Արդյունքում միջացքը և հյուրասենյակը միացվեցին:

«Ամիսներ շարունակ ապրում էինք վերանորոգմամբ։ Նայում էինք օրինակներ համացանցում, ուսումնասիրում էինք խանութներում առկա ապրանքները, քննարկում, վիճում, բանակցում»։ Թերեզան ընտրել էր սպիտակ դռները, բարձր շրիշակները, պատերի պաստելային գույնը համատեղ ընտրություն էր՝ հետագայում հեշտ կլինի ներկել այլ գույնով։

«Երբ ինքուրույն ես կատարում տան ինտերիերի պլանավորումը, շատ ընթացքներ շղթայական են՝ նախասրահի հատակի գույնից բխեց արդեն մյուս սենյակներում հատակի գույների ընտրությունը, իսկ օժիտի տեսքով ինձ հասած գորգը, որը նախատեսել էինք փռել հյուրասենյակում, դարձավ արդեն կահույքի գույնի մեկնարկային կետ։ Բայց երբ յուրաքանչյուր դետալի վրա երկար աշխատել, մտածել, քննարկում ես, արդյունքում ստեղծվում է հարմարավետ միջավայր։ Այդ ամենը շատ հետաքրքիր է, միաժամանակ անչափ դժվար ու զուր չեն ասում, որ եթե վերանորոգումից հետո զույգը չի բաժանվում, ապա նրանց միությանը ոչինչ չի կարող սպառնալ»։
~
The publication was prepared in the framework of "Strengthening Independent Media in Europe and Eurasia" project implemented by Media Initiatives Center, with the financial support of Internews

Հրապարակումը պատրաստվել է Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնի «Լրատվամիջոցների հզորացում Եվրոպայում և Եվրասիայում» ծրագրի շրջանակում, որն իրականացվում է Ինտերնյուսի ֆինանսական աջակցությամբ:

ավելին