Հարևան Վրաստանը չի խուսափել նմանատիպ խնդիրներից։ Գազաբալոնների վկայագրման նույնպիսի համակարգ Վրաստանում ներդրված է առնվազն 2015 թվականից, բայց լրագրողներն այն ժամանակ
պարզել էին, որ վկայագրեր կարելի էր ստանալ նաև առանց լիարժեք ուսումնասիրության և բալոնի՝ կանոններին համապատասխանության։ Ինչպես և Հայաստանում՝ Վրաստանում նույնպես տարածված է եղել առանց բալոնները ստուգելու վկայագրեր տալը։
Հենց Հայաստանի կարգավորման նման՝ Վրաստանում նույնպես ժամանակին մտցվել է կարգավորումը, որի համաձայն՝ գազաբալոնի վկայագիր չունեցող մեքենաները չպետք է լիցքավորվեն, բայց լցակայաններն անտեսել են այդ պահանջը։
Թուրքիայում էլ գազի լիցքավորման կայանների ոլորտը խիստ
կարգավորումներ ունի։ Մասնավորապես գազալցակայան աշխատացնելու համար ընկերությունը 7 տեսակի արտոնագրեր պետք է ունենա, այդ թվում՝ գազի ներմուծման, տեղափոխման, պահեստավորման և այլ։ Դրանք պետք է տրված լինեն 10-30 տարով։
Ու թեև Թուրքիան ձգտում է եվրոպական օրինակով տրանսպորտի շահագործման հարցում բենզինից գազին անցում կատարել, բայց ցուցանիշները դեռ հետ են եվրոպական առաջատարներից։ Պատճառն այն է, որ Թուրքիայում առայժմ
բացակայում է գազամատակարարման զարգացած ցանցը։
Իսկ Եվրախորհրդարանն ու Եվրոպայի խորհուրդը բնապահպանական նկատառումներով դեռ 2014 թվականին ընդունել էին ալտերնատիվ վառելիքի մասին
դիրեկտիվը, որում նշվում էր, որ ԵՄ անդամ պետություններն իրենց տարածքներում պետք է զարգացնեն գազալցակայանների, մասնավորապես հեղուկ գազի լցակայանների ցանցը, որպեսզի դրանցով աշխատող բեռնատար մեքենաները հեշտությամբ կարողանան տեղաշարժվել Միության տարածքում։
2022-ի փետրվարին եվրոպական կողմը վերադարձավ այս նույն հարցին: Եվրախորհրդարանի փորձագետների ուսումնասիրությունը
ցույց տվեց, որ անհրաժեշտ ենթակառուցվածքի ստեղծումը ԵՄ երկրների համար կարող է արժենալ շուրջ 67-70 մլրդ եվրո, բայց դա թույլ կտա 75 մլրդ եվրո խնայել օդի ավելի քիչ աղտոտման շնորհիվ։
Նույն զեկույցում նշվում է, որ արդեն իսկ անհրաժեշտ է նույնպիսի կարգավորումներ մտցնել էլեկտրական շարժիչով մեքենաների լիցքավորման համար։ Մասնավորապես նշվում է, որ 2025 թվականի դրությամբ Միության տարածքը նվազագույնը պետք է ապահովել այնքան էլեկտրական լիցքավորման կետերով, որ տրանս-եվրոպական տրանսպորտային ամբողջ ցանցի (TEN-T core network) առանցքային ճանապարհներով հնարավոր լինի տեղաշարժվել թեթև բեռնատարներով։