Մի կտոր հող, բազում խնդիրներ
Գորիս համայնքի Վերիշեն բնակավայրում հաստատված, Արցախից բռնի տեղահանված Արփինե Խաչունցը տարբեր կազմակերպությունների և համայնքապետարանի ջանքերով այժմ թե ջերմոց ունի, թե արդեն նորոգվող տուն:
Սկզբում վարձով է ապրել, հետո ստացած գումարները հավաքելով՝ տուն է գնել, որն այժմ նորոգվում է բարեգործական կազմակերպությունների շնորհիվ: Քարե մեծ ու բարեկարգ տուն է Խաչունցների նոր տունը: Տնամերձ հողակտորում կառուցված ջերմատան եկամուտով երեք անչափահաս երեխաների մայրը ընտանիքի ապրուստն է հոգում: Գորիսում հետպատերազմյան խնդիրներից տուժած հիմնական ոլորտներից մեկը գյուղատնտեսությունն է: Այժմ տնամերձ ջերմոցային տնտեսությունը տեղահանվածների հիմնական զբաղմունքներից է:
Վերիշենի ռեսուրսները վերջին պատերազմից հետո փոխվել են։
2020-ից Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի հանձնումով Սև լճի
մի հատվածը փաստացի վերահսկվում է Ադրբեջանի զինված ուժերի կողմից։
Այդուհանդերձ, կառավարությունը Վերիշենին սահմանամերձի կարգավիճակ
չի տվել, հետևաբար՝ սահմանամերձի արտոնություններից չեն օգտվում,
թեև այժմ վարելահող գրեթե չունեն։ Վերիշենի համայնքապետի խոսքով՝
նոր եկածներին առաջարկում են գյուղատնտեսությամբ զբաղվել, կամ էլ՝
Գորիսում աշխատանք գտնեն ըստ մասնագիտությունների:
2020-ից Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի հանձնումով Սև լճի
մի հատվածը փաստացի վերահսկվում է Ադրբեջանի զինված ուժերի կողմից։
Այդուհանդերձ, կառավարությունը Վերիշենին սահմանամերձի կարգավիճակ
չի տվել, հետևաբար՝ սահմանամերձի արտոնություններից չեն օգտվում,
թեև այժմ վարելահող գրեթե չունեն։ Վերիշենի համայնքապետի խոսքով՝
նոր եկածներին առաջարկում են գյուղատնտեսությամբ զբաղվել, կամ էլ՝
Գորիսում աշխատանք գտնեն ըստ մասնագիտությունների:
- «Հենց սկզբի օրերը մի 600 արցախցի եկավ 23 թվականին, դա տևել է մի 3-4 օր, մինչև մի շաբաթ: Հետո դառել ա 200 հոգի մի շաբաթից, հետո դառել ա 120 հոգի, 100 հոգի: Ներկա պահին մի 50ին մոտ, մի հիսուն հոգի էլ 20 թվականի տեղահանվածներն են: Մենք էլ չենք ուզում, որ ստեղից գնան: Ընտանիքներ կան, որ Կապանի գյուղերից եկել են ստեղ, գնացել են Կապան, Մեղրի կամ թեկուզ Երևան, հետո հետ են եկել ստեղ: Ընտանիքներ էլ կան, որ ստեղից են գնացել Երևան կամ Ռուսաստան»:
- «Սև լճի տարածքը մերն ա, չէ՞, բայց քանի որ նրանք խորացել են դեպի մեր տարածք, հիմա էդ տարածաշրջանի մոտ 1300 հեկտար արոտավայր մենք չենք կարող օգտագործել Սև լճի տարածքում: Սպասում ենք սահմանազատմանը, որ ստացվի, արդեն կօգտագործենք»:
Տարածաշրջանի մեծ ու հին գյուղերից Վերիշենը Գորիս խոշորացված համայնքի բնակավայրերից ամենից շատ է մոտ քաղաքին: Դա փոքր-ինչ հեշտացնում է թե տեղացիների, թե բռնի տեղահանված ու Վերիշենում հաստատված արցախցիների՝ աշխատանք ու ապրուստի միջոց գտնելու հարցը:
Գորիսի համայնքապետարանում նշում են, որ համայնքն աշխատում է խնդիրները մեղմելու ուղղությամբ.
«…բոլոր բնակավայրերի տնտեսություններին տրամադրվել են շուրջ 54․000 հատ պտղատու ծառեր՝ այգիներ հիմնելու նպատակով, կաթիլային ոռոգման համակարգեր: Արդեն երրորդ տարին է, ինչ համայնքը, իր գործընկերների հետ միասին, օժանդակում է տարբեր բնակավայրերի ֆերմերներին՝ տրամադրելով խոտ, որպեսզի անասնագլխաքանակը չկրճատվի: Մեղվափեթակների աջակցություն նույնպես ստացել են բնակավայրերի բնակիչներ: Տարբեր ծրագրերի շրջանակներում ակտիվորեն հիմնվում են նաև ջերմոցային տնտեսություններ: ՄԱԿ-ի Պարենի ծրագրի շրջանակներում մեր բոլոր բնակավայրերի ոռոգման ջրագծերը վերակառուցվել են: Խնձորեսկում կառուցվել է մեմբրանային ջրամբար և հատիկաընդեղենի գործարան: Բնակավայրերում գյուղատնտեսության զարգացման ուղղությամբ տարվում է հետևողական աշխատանք: Մեր նպատակն է, որպեսզի սահմանին ապրող գյուղացին իրեն մենակ չզգա իր խնդիրներով», - Ուրբանիստայի հարցման պատասխանում մասնավորաբար այսպես է նկարագրվում համայնքապետարանում այս ուղղությամբ արվող աշխատանքը: